Σελίδες

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Ο θάνατος του Αρτέμιο Κρουζ, του Carlos Fuentes

Ο Θάνατος του Αρτέμιο Κρουζ

Ένα συγκλονιστικό βιβλίο. Ένα βιβλίο γεμάτο.

Δύσκολο χωρίς κεφάλαια, παραγράφους αλλά που σε απορροφά εντελώς

Είναι απίστευτο το πώς ο συγγραφέας καταφέρνει να μας ταξιδεύει μία στο παρελθόν και μια στο παρόν με τόσο

αριστοτεχνικό τρόπο.

Που μας ξεδιπλώνει την ιστορία σιγά σιγά και μας αφήνει να καταλάβομε ο κάθε ένας προφανώς

διαφορετικά πως εξελίχθηκε ο Αρτέμιο Κρουζ του σήμερα , από εκείνο το φοβισμένο αγόρι των τελευταίων

σελίδων.

Ο Αρτέμιο, ένα νόθο παιδί μιας μιγάδας και του γιου ενός γαιοκτήμονα που δεν το αναγνωρίζει ποτέ μεγαλώνει

επειδή ένας άλλος σκλάβος αναλαμβάνει την ανατροφή του και την φροντίδα του.

Ακολουθεί τους επαναστάτες γιατί θέλει να αλλάξει τον κόσμο

Απογοητεύεται και σιγά σιγά μεταλλάσσεται ο ίδιος σε ένα ψυχρό και αδίσταχτο επιχειρηματία και πολιτικό

Γίνεται ισχυρός , ελέγχει τον τύπο, απομυζά τους συνανθρώπους του και τσακίζει του αδύναμους. Αναρωτιέσαι

αν αγάπησε στην ζωή του ή αν στην πορεία ξέχασε πως να αγαπά.

Η ιστορία ξεκινά όταν ο Αρτέμιο ετοιμοθάνατος έχοντας δίπλα του την γυναίκα του την οποία παντρεύτηκε για να αποκτήσει

ένα όνομα και πλούτο και την κόρη του που τον μισεί μας ξεδιπλώνει σαν σκηνές από κινηματογραφική ταινία την ζωή του

Διάβασα κάπου στο διαδυκτιο ότι ο συγγραφέας περιγράφει την αγωνία του θανάτου του, σε 13 διάσπαρτα αποσπάσματα γραμμένα σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, παράλληλα παρεμβάλει σε αυτά άλλα 13 αποσπάσματα σε δευτεροπρόσωποη αφήγηση που αφορούν μελλοντικό χρόνο και απευθύνονται και αυτά στον εαυτό του και τέλος 12 κεφάλαια στο τρίτο πρόσωπο που εξιστορεί το παρελθόν του ήρωα. Έτσι ο συγγραφέας κατορθώνει να συνθέσει ένα τρίπρακτο δράμα του ΕΓΩ, του ΕΣΥ και του ΑΥΤΟΣ χωρίς να θυσιάσει την ενότητα της όλης αφήγησης.

Επαναστάσεις που χάνουν την ουσία τους , « μια επανάσταση ξεκινάει από τα πεδία της μάχης αλλά άπαξ και διαφθαρεί ακόμα και αν εξακολουθήσει να κερδίζει μάχες είναι ήδη χαμένη»....

Ηγέτες που διαβρώνονται και μαχητές που στο τέλος πέφτουν θύματα της απληστίας των ηγετών

Ένα βιβλίο που ταξιδεύει στη ιστορία του Μεξικού και διαχρονικά μηνύματα. 50 χρόνια μετά την συγγραφή του βιβλίου νιώθομε ότι

γράφτηκε μόλις χτες.

Τέλος ο τρόπος που κλείνει το βιβλίο με την γέννηση του Αρτέμιο είναι συγκλονιστικό επειδή αμέσως μετά ακολουθεί ο θάνατος

Πίνακας: La Muerte de Artemio Cruz του Cervántez, Yreina D



Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Καλό ταξίδι Μάνο...