Οι έλληνες συγγραφείς τού αύριο

Οι έλληνες συγγραφείς τού αύριο
Είναι μεταξύ 30 και 40 ετών, αποτελούν τις ελπίδες της λογοτεχνίας μας και γράφουν για την ελληνική πραγματικότητα με διάθεση κριτική και απαισιόδοξη

της λωρης κεζα | Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

ΕΥΘΥΒΟΛΕΣ ματιές στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα από πέντε νέους συγγραφείς που βρίσκονται στα πρώτα τους βήματα- όχι απαραίτητα στο πρώτο βιβλίο. Εχει ενδιαφέρον μια μάλλον επικριτική στάση απέναντι σε αυτό που ζούμε, αλλά από βιβλίο σε βιβλίο διαφέρει ο χειρισμός. Αλλού επικρατεί το χιούμορ, κάπου θλίψη, η νοσταλγία, ο θυμός. Οι ήρωες των βιβλίων που παρουσιάζουμε σήμερα έρχονται αντιμέτωποι με τον εαυτό τους, την οικογένεια και έναν γενικευμένο παραλογισμό. Καθένας με τα δικά του λογοτεχνικά εργαλεία, από την απλή γραμμική αφήγηση ως το περίτεχνο κολάζ. Κάθε συγγραφέας δίνει τη δική του διάσταση για μια πραγματικότητα μάλλον απογοητευτική.

Πρόκειται για συγγραφείς με αφηγηματική δεινότητα και πιθανότατα θα μας απασχολήσουν και στο μέλλον- για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.


Κάλλια Παπαδάκη: Ο ήχος του ακάλυπτου. Εξι κοινόχρηστες ιστορίες (Εκδόσεις Πόλις)

Διάφοροι ήρωες, ετερόκλητοι μεταξύ τους, εμφανίζονται στις σελίδες του ίδιου βιβλίου για να πρωταγωνιστήσουν σε ιστορίες εντελώς άσχετες. Θα μπορούσε να είναι μια απλή συλλογή με έξι εκτενή διηγήματα, τα πρόσωπα όμως μπαίνουν το ένα στην ιστορία του άλλου, χωρίς να έχουν τόση σχέση ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι μυθιστόρημα. Η αφήγηση περιλαμβάνει καταστάσεις που θα μπορούσαν να συμβούν, όπως η κατά λάθος απαγωγή ενός τυφλού από μαφιόζους που δρουν στο κέντρο της Αθήνας. Μια λογίστρια με βαρετή ζωή αποδεικνύεται ότι έχει ταραχώδες παρελθόν, ενώ κάποιος ματαιωμένος συγγραφέας γίνεται εγκληματίας.Ενας πρώην αστυνομικός παροτρύνει ανθρώπους στο νοσοκομείο να διεκδικήσουν αποζημιώσεις για ιατρικά λάθη που δεν έγιναν. Αυτό που συνδέει τα πρόσωπα μεταξύ τους είναι ότι μοιράζονται τον ίδιο ακάλυπτο και μαζί με τον ακάλυπτο μια Ελλάδα όπου καθένας μπορεί να κάνει ό,τι του περάσει από το μυαλό ατιμώρητος.

Η Κάλλια Παπαδάκη γεννήθηκε το 1978. Σπούδασε Οικονομικά στις ΗΠΑ, στο Βard College και στο Πανεπιστήμιο Βrandeis.




*****************************

Ελενα Μαρούτσου: Μεταξύ συρμού και αποβάθρας (Εκδόσεις Καστανιώτη)

Ενα μυθιστόρημα γραμμένο με την τεχνική του κολάζ, με παράταιρα υλικά. Συνεκτικός ιστός της αφήγησης είναι οι πίνακες του Ρενέ Μαγκρίτ, οι οποίοι όχι μόνο περιγράφονται αλλά παίζουν ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. Είναι σαν να υπάρχει ένας καμβάς επάνω στον οποίο έχουν επικολληθεί μικρές αυτόνομες ιστορίες, στιγμιότυπα, ζωγραφιές, ποιήματα, σκέψεις. Η κεντρική ηρωίδα είναι μια σύγχρονη Αθηναία που αναφέρεται σε τρεις άνδρες της ζωής της. Ο πρώτος, από το παρελθόν, αντιπροσωπεύει την απώλεια και την παιδική αθωότητα. Οι άλλοι δύο ανήκουν στο μυθιστορηματικό παρόν της ηρωίδας. Ενώ όμως ο ένας επικοινωνεί, έστω και με τον δικό του νευρωτικό τρόπο, με το πνευματικό και ενήλικο κομμάτι της ηρωίδας, ο δεύτερος αποκτά πρόσβαση μέσω της σεξουαλικότητας στο πιο σκοτεινό και ευάλωτο κομμάτι της, πατάει επάνω σε μυστικά και πληγές της παιδικής της ηλικίας προκαλώντας τεράστιο πόνο αλλά και απελευθερώνοντας τις δημιουργικές πλευρές της.

Η Ελενα Μαρούτσου γεννήθηκε το 1967. Σπούδασε Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακά στη Λογοτεχνία και στις Εικαστικές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ. Εχει ασχοληθεί με τη φωτογραφία και το κολάζ.



*****************************

Βαγγέλης Μπέκας: 13ο υπόγειο (Εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος)

Ενα εμπορικό κέντρο που απλώνεται παντού στην πόλη, καταλαμβάνοντας διαρκώς νέα οικοδομικά τετράγωνα, βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού του βιβλίου κοινωνικής φαντασίας. Η επιχείρηση ψάχνει για υπαλλήλους που θα ταυτιστούν μαζί της και μάλιστα συντάσσει ένα καταστατικό εργασίας σύμφωνα με το οποίο όλοι αναφέρονται στα εταιρικά δικαστήρια και υπακούουν στους κανόνες λειτουργίας του καταστήματος. Στα θεμέλια του Νew Βios, όπως ονομάζεται το εμπορικό κέντρο, κρύβεται ένας άλλος κόσμος, τα Τάρταρα. Οι εργαζόμενοι που υποκύπτουν σε παραπτώματα καταδικάζονται και πέφτουν όλο και πιο βαθιά, σε υπόγεια όπου βασιλεύει η ακραία εκμετάλλευση. Η κεντρική ηρωίδα εργάζεται σε ένα υπόγειο κλαμπ του εμπορικού κέντρου και γίνεται μάρτυρας κάθε ανομίας. Εκεί τον νόμο επιβάλλουν οι μπράβοι καθώς δεν επιτρέπεται στην Αστυνομία να κατέλθει. Οσα διαδραματίζονται ανήκουν, υποτίθεται, σε έναν φανταστικό κόσμο, πλην όμως θυμίζουν κατά πολύ τις αρχές της σύγχρονης πραγματικότητας.

Ο Βαγγέλης Μπέκας γεννήθηκε το 1977 και σπούδασε μηχανικός Παραγωγής και Διοίκησης στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Εργάζεται στο διαφημιστικό τμήμα τηλεοπτικού σταθμού.




*****************************

Αθηνά Χατζή: Sagrada Familia (Εκδόσεις Ψυχογιός)

Οι περιπέτειες μιας παραδοσιακής ελληνικής οικογένειας σε νησί του Αιγαίου. Η ιστορία που διαρκεί 30 χρόνια έχει αφετηρία τη δεκαετία του ΄60, όταν εξαφανίζεται η δίχρονη κόρη της οικογένειας. Ο πάτερ φαμίλιας επιβάλλει πάντα το δικό του, ενώ η μάνα είναι η γνωστή φιγούρα με το μαύρο μαντίλι και το μόνιμο πένθος. Την ιστορία σηματοδοτούν οι γάμοι, οι γέννες και οι θάνατοι, μέχρι που ξανασμίγουν οι δύο κόρες της οικογένειας στην Αθήνα. Στο επίκεντρο του βιβλίου βρίσκεται, όπως υποδηλώνει και ο μάλλον ειρωνικός τίτλος, η ιερή οικογένεια. «Η οικογένεια ως εκτροφείο θηρίων που βγάζουν νύχια επί τη βάσει της αρχής “ο θάνατός σου, η ζωή μου”. Η οικογένεια ως κύτταρο της κοινωνίας: άρρωστο κύτταρο». Περιγράφονται οι ρόλοι που αναλαμβάνει κάθε μέλος της οικογένειας, όπως του δεύτερου κοριτσιού που νιώθει ότι ήρθε στον κόσμο για να αντικαταστήσει την αδελφή της.

Η Αθηνά Χατζή γεννήθηκε το 1975. Σπούδασε Αρχαιολογία, Ιστορία της Τέχνης και Ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ των ΗΠΑ. Διδάσκει Ανθρωπολογία στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών και Αρχαιολογία στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου.




*****************************


Νίκος Χρυσός: Το μυστικό της τελευταίας σελίδας (Εκδόσεις Καστανιώτη)

Μια λογοτεχνική παρανόηση, στημένη από έναν παλαιοβιβλιοπώλη, καταφέρνει να επιβιώσει για πολλές δεκαετίες στην Αθήνα. Στις τελευταίες σελίδες παλιών βιβλίων ο έμπορος σημειώνει στίχους που τους υπογράφει ως Lost Lo. Ετσι δημιουργείται η εντύπωση και εδραιώνεται η άποψη ότι στη μεταπολεμική Ελλάδα υπήρξε μια ομάδα ποιητών που απαξιώθηκαν από την ιστορία των γραμμάτων. Στο επίκεντρο της αφήγησης βρίσκεται ένας 30χρονος δημοσιογράφος και κριτικός μεγάλου εκδοτικού οργανισμού, ο οποίος ξεκινά μια μεγάλη έρευνα για να βρει τον κύκλο των χαμένων ποιητών. Γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο με αφηγητή τον κεντρικό ήρωα, το μυθιστόρημα του Νίκου Χρυσού αναδίδει σε κάθε φράση του τον φετιχισμό του βιβλίου. Ως τίτλοι των κεφαλαίων χρησιμοποιούνται στίχοι από πολλούς ποιητές όπως οι Λαπαθιώτης, Πατρίκιος, Σιμόπουλος και Καψάλης. Στον ήρωα του βιβλίου ανατίθεται η δημοσιογραφική έρευνα με απώτερο στόχο το δημοσιογραφικό συγκρότημα που συνδέεται με εκδοτικό οίκο να εκμεταλλευτεί εμπορικά το παραγνωρισμένο κίνημα.

Ο Νίκος Χρυσός γεννήθηκε το 1972 και έχει σπουδάσει Βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου.



ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ