Όλα σου τα ‘μαθα, μα ξέχασα μια λέξη
Του Δημήτρη Μπουραντά
Το βιβλίο αυτό μου άρεσε πραγματικά.. Μπορώ να πω ότι είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο και δίκαια πήρε το πρώτο βραβείο των αναγνωστών. Η αγωνία για σπουδές λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων, η θέληση για επιτυχία, ο παραλογισμός στο στρατό, η εξέγερση του πολυτεχνείου, είναι βιώματα που κάποιος μπορεί να τα συγκρίνει και με τις δικές του εμπειρίες.
Το διάβασα με πολύ ενδιαφέρον. Λιγάκι βαρετό γίνεται προς το τέλος όταν μετατρέπεται μάλλον σε σύγγραμμα του μάνατζμεντ και της ηγεσίας . Μου άρεσε η πλοκή του βιβλίου. Μπορεί η σήψη, η αναξιοκρατία και η αδικία στην κοινωνία, στις επιχειρήσεις γενικά και ειδικότερα στα ελληνικά πανεπιστήμια να προκαλούν θλίψη στον αναγνώστη, αλλά τελικά ο συγγραφέας κατορθώνει να σου δώσει την ελπίδα ότι μπορούν σίγουρα να έλθουν καλύτερες μέρες για την Ελλάδα, φτάνει να υπάρχει η θέληση έστω και από τους λίγους στην αρχή.
Τέλος κατά τη γνώμη μου η λέξη που ξέχασε να πει ο καθηγητής, δεν είναι το ευχαριστώ όπως λέει το τραγούδι του Χατζή από όπου ο συγγραφέας δανείστηκε τον τίτλο, αλλά το σ’ αγαπώ.
Άλλες απόψεις για το βιβλίο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου