Τα παρακολουθούσα
πλάι στα σκαλιά της εισόδου
όπως μεγάλωναν μέρα τη μέρα
Χτες το βράδυ άνοιξαν όλα μαζί
πρωτη φορά τόσα πολλά
κι η μυρωδιά τους υπέροχη...
Μια μόνο μέρα διαρκεί η ζωή τους
Κι η δική μας ζωή;
Μες στην αιωνιότητα του χρόνου
τό ίδιο σύντομη...
Πολύ όμορφα δεν τα έχω ξαναδεί,μια μέρα μόνο ε?Κρίμα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματι πολύ όμορφα. Γι' αυτό είπα να τα μοιραστω, να μην τα κρατήσω μόνο για μενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφα που είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς όμως κρατάνε τόσο λίγο...
όμορφος κάκτος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια μέρα...δέκα, είκοσι τριάντα χρόνια...είδες πόσο γρήγορα μεγαλώνουν τα παιδιά; Μου φαίνεται πως τελικά δεν έχει σημασία το πόσο. Μα το ότι μπόρεσες να τα δεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝικολα η μαρτυρία σου μια αθανασία τους πρόσφερε
ΑπάντησηΔιαγραφή@Rose
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, μια φωτογραφία είναι η αποτύπωση μια στιγμής μέσα στο χρόνο. Μια όμορφη εικόνα των λουλουδιών. Και κάθε φορά που θα επιστρέφουμε θα τα χαιρόμαστε, έτσι ζωντανά όπως φαίνονται με τη σημερινή τεχνολογία της ψηφιακής φωτογραφίας.